علائم و راه درمان فلج ارب دوشن خفیف و شدید دست در نوزادان درمان دارد در سایت علم سرا
فلج ارب حالتی است که حتما کسانی که نوزاد دارند باید آن را بشناسند. در این حالت کودک فقط می تواند یکی از دستانش را حرکت دهد و این به علت این است که به اعصاب گردنی نوزاد شما آسیب وارد شده است.به طور ساده می توانی بگوییم که شبکه گردنی یک سلسله اعصاب را تشکیل میدهد که حرکت و حس بازو، دست و انگشتان را از آن نشات می گیرد.نکته ای که جای خوشحالی دارد این است که تعداد بچه هایی که دچار فلج ارب می شوند اندک است و بیشترشان با درمان هایی غیر از جراحی خوب می شوند.در این مطلب از سایت جسارت در مورد علائم و راه درمان فلج ارب دوشن خفیف و شدید دست در نوزادان درمان دارد صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.♥
زمان شروع درمان فیزیوتراپی از مهمترین فاکتورهای تعیین کننده در نتیجه درمان می باشد. هر چه درمانهای فیزیوتراپی سریعتر آغاز شود احنمال موفقیت بالاتر خواهد بود . فیزیوتراپی شامل استفاده از مدالیته های درمانی (بویژه الکتروتراپی) ، ماساژ ، PNF و تمرین درمانی است. آموزش مناسب والدین و جلب همکاری آنان در فرایند درمان از مهمترین فاکتورهای موفقیت درمان فیزیوتراپی به شمار می رود . – تمرینات فیزیوتراپی – شروع حرکات مفاصل توسط فیزیوتراپ از ابتدا – ارزیابی قدرت عضلانی پس از ۴۸ ساعت اول – حرکات شانه از روز ۵ شروع شود – کشش عضلاتی که احتمال کوتاه شدگی دارند – تحریکات لمسی – تمرینات با فشار وزن در صورت لزوم و امکان – آموزش والدین برای انجام کششها در منزل طور منظم مثلا با هر بار عوض کردن نوزاد ورزشها نیز انجام شوند. – حرکت شانه به سمت خارج – کشش زیر بغل – کشش شانه به داخل قفسه سینه – بردن دستها به بالای سر – حرکت آرنج و کشش عضلات دوسر – حرکت مچ دست و کف دست
اعصابی که به بازو، دست و انگشتان میرود از نخاع در قسمت گردن جدا شده از بین مهرههای گردن گذشته در زیر استخوان ترقوه قرار میگیرند. اعصاب بازو از قسمتهای پائینتر نخاع نزدیک قفسه سینه جدا شده و در منطقهای بین گردن و شانه به هم میپیوندند و شبکه گردنی را تشکیل میدهند. فلج ارب در نوزادان اغلب به علت زایمان سخت اتفاق میافتد. مثلاً هنگامی که بچه بزرگ باشد، نوزاد با پا متولد شود (در حالت طبیعی بچه با سر متولد میشود) و یا تولد، طولانی مدت شود، در این شرایط یک سمت گردن بچه تحت کشش قرار میگیرد و همین کشش باعث آسیب شبکه گردنی میشود.
نوزاد من در حین زایمان از ناحیه دست راست دچار فلج ارب شده که از کتف به پایین بی حرکت است. ولی انگشتانش حرکت دارند ولی به طور نامنظم و نمی تواند مثل دست چپ مشت کند. الان بیست روز دارد. ضمناً پلک چشمش هم افتادگی ندارد. لذا با توجه به این موارد روند بهبودی او چه مدت طول می کشد و از همه مهم تر آیا به طور کامل بهبود پیدا می کند؟ ممنون از همکاری شما. پاسخ دکتر زین العابدین شریفی، متخصص اطفال: فلج ارب، کشیدگی عضلات در هنگام زایمان است. ممکن است بعضی اعصاب های بدن در اثر زایمان های سخت، صدمه ببینند. اگر کسی که زایمان را انجام می دهد وارد نباشد در ناحیه گردن و دست ها کشیدگی ایجاد می شود. برای بهبود، باید زمان بگذرد. عصب هایی که آسیب دیده اند در عرض شش ماه ترمیم می شود. در این موارد کمتر نیاز به جراحی وجود دارد. مگر این که بخواهند عصب را ترمیم کنند. فعلا فرزند شما باید تحت نظر یک فیزیوتراپ و یک دکتر اعصاب اطفال باشد تا مشخص شود که روند بیماری بچه به چه صورت پیش می رود. خیلی از بچه ها با گذشت زمان و مراقبت شرایط آن ها بهتر می شود.
نوزادان مبتلا به فلج ارب تظاهرات بالینی متفاوتی را نشان میدهند. برخی از آنها هیچگونه حرکت و حس در بازو و دست خود ندارند برخی دیگر توانائی حرکت بازو را داشته، کنترل چندانی بر روی حرکات مچ و دست ندارند. گروهی هم به سادگی از دستها استفاده میکنند اما ماهیچههای شانه و آرنج آنها کارائی ندارد. که بستگی به نوع آسیب وارده به اعصاب دارد.
فلج ارب اختلالی است که به دلیل آسیب شبکه عضبی براکیال (بازویی ) رخ می دهد. شبکه عصبی براکیال یا بازویی شبکه ای از اعصاب است که در گردن تشکیل می شوند و عصبدهی اندام فوقانی را به عهده دارند . این اعصاب حرکت و حس دست و انگشتان، بازو و شانه را فراهم می کنند. فلج ارب می تواند موجب اختلالات حسی و حرکتی در اندام فوقانی شود . علت ایجاد این اختلال آسیب شبکه عصبی براکیال حین زایمان می باشد. بهبودی فلج ارب در نوزدان که دچار این اختلال می شوند با درمان هایی همانند فیزیوتراپی و تمرین درمانی امکان پذیر است. در بزرگسالی اغلب یه علت آسیب تروماتیک می باشد. درمان آن در بزرگسالی بسته به شدت آسیب متفاوت می باشد.پزشک با توجه به شدت آسیب ممکن است یکی از درمان های فیزیوتراپی ، کاردرمانی و یا جراحی را برای بیمار در نظر بگیرد.
این آسیبها چند نوع است: ۱) عصب از محل اتصالش به نخاع کنده میشود. ۲) عصب از محلی دیگر بهجز محل اتصال به نخاع پاره میشود (در حقیقت عصب دو قسمت میشود) ۳) ممکن است روی عصب، بافتی ایجاد شود که روی آن فشار آورد. ۴) آسیب در اثر کشش این آسیب رایجترین نوع است که در آن عصب آسیب میبیند اما پاره نمیشود. بهبودی در آن سریعتر و راحتتر خواهد بود.
فلج ارب دوشن بیماری است که در آن به علت آسیب شبکه عصبی بازویی ، اختلالات حسی و حرکتی برای بیمار رخ می دهد . بزرگ بودن نوزاد ، زایمان سخت و تکنیک های ناصحیح می تواند موجب بروز این اختلال در نوزاد شود . علائم این بیماری اختلال حسی ، کاهش حرکت و قدرت دست مبتلا می باشد . بسته به علت و میزان آسیب ممکن است این اختلال به صورت خود ب خودی حل شود ، یا اینکه به فیزیوتراپی و یا جراحی نیاز داشته باشد. درمان فیزیوتراپی فلج ارب شامل تحریکات عصبی عضلانی ، درمان های دستی، کینزیو تیپینگ و تمرین درمانی می باشد . در صورتی که آسیب بسیار شدید باشد ممکن است پزشک جراحی را نیز به عنوان یکی از روش های درمانی در نظر بگیرد.
چگونه بفهمیم فرزندمان مبتلا به فلج ارب است؟ دست نوزاد مبتلا به فلج ارب همیشه صاف در کنار بدنش قرار میگیرد و هیچگونه حرکتی ندارد و این در حالی است که وضعیت نرمال در کودک سالم بدین صورت است که آرنج کمی خمیده بوده در مقابل بدن قرار میگیرد. عمل مشت کردن هم مختل میشود. اگر پلک چشم نوزاد در همان سمت دچار افتادگی شده باشد نشان دهنده شدت بیشتر ضایعه است. برای تشخیص دقیقتر میتوان از MRI و نوار عصب هم استفاده نمود.
فلج ارب ضعف و اختلال حسی حرکتی دست نوزاد است که به علت آسیب شبکه عصبی بازویی در حین پروسه زایمان رخ می دهد . خوشبختانه دراغلب موارد آسیب بسیار خفیف است و به صورت خود به خود و یا با درمان های فیزیوتراپی تا چند ماه پس از تولد از بین می رود. در صورتی که کودک مبتلا به فلجبا درمان های توابخشی تا ۶ ماه پس از تولد هیچگونه علائم بهبودی را نشان ندهد ، و یا اینکه روند بهبودی بسیار آهسته باشد. هدف از جراحی ترمیم آسیب شبکه عصبی براکیال و کاهش فشار وارده به اعصاب می باشد تا این که شانس بهبودی طبیعی افزایش یابد. بعد از این جراحی ها کودک به فیزیوتراپی و زمان طولانی برای بهبودی نیاز دارد . در اکثر کودکانی که تحت جراحی فلج قرار می گیرند ، بهبودی قابل ملاحظه ای رخ می دهد.
درمان بستگی به نوع و شدت ضایعه دارد. اگر عصب پاره شده باشد نیاز به درمان جراحی است براساس نظریه برخی از پزشکان متخصص در صورتیکه هیچ تغییری در سه ماهه اول زندگی نوزاد حاصل نشود جراحی مفید خواهد بود. اما برخی دیگر معتقدند چارچوب زمانی در درمان جراحی فاکتوری است اساسی در بهبودی نوزاد. ماهیچهای که عصب ندارد پس از ۱۲ الی ۱۸ ماه بهحدی از بین میرود و کوچک میشود که از عصبدهی بعد از این مدت بیفایده خواهد بود. بنابراین بهترین زمان جراحی برای نوزاد بین ۵ تا ۱۲ ماه است. اما عمل جراحی هم قادر نیست عملکرد نرمال را به کودک بازگرداند. بعد از جراحی کودک تا ۳ هفته مجبور به استفاده از گچ خواهد بود. در طی فرآیند جراحی اعصاب در ناحیه گردن ترمیم میشوند. از آنجا که عصب ۱ اینچ در ماه رشد میکند، ممکن است ماهها یا حتی سالها طول بکشد تا اعصاب از گردن به ماهیچههای پائین دست برسند. هنگامی که عصب به ماهیچهها برسد، آنها فعالیتشان را آغاز میکنند. در ابتدا ماهیچهها ضعیف هستند و نوزاد برای حرکت دست از نیروی جاذبه مدد میجوید. زمانیکه عصبدهی ماهیچه کامل شد (اتصال عصب و ماهیچه مستحکم شد) ماهیچه قویتر شده و بدون استفاده از جاذبه حرکت میکند. نوع دیگر جراحی در کودکان به انتقال تاندون معروف است. تاندون، بافتی است که بین ماهیچه و استخوان قرار میگیرد. این نوع جراحی در کودکانی انجام میگیرد که ضعف ناحیه شانه، بازو و دست در آنها ماندگار میشود. این کودکان در بردن دست بالای سر، چرخاندن دست طوریکه کف دست رو به سقف باشد و حرکت مچ دست مشکل خواهند داشت. در این عمل جراح تاندون را از محل اصلی خود جدا نموده و آن را به محل دیگری انتقال میدهد و به مدت ۶ هفته گچ برای کودک استفاده میشود و تا ۶ ماه باید از نیم گچ در شب استفاده نمود. اما اگر عصب پاره نشده باشد و ضایعه نسبی و در اثر کشش باشد فیزیوتراپی برای نوزاد مناسب میباشد. در این روش غیر جراحی از دستگاهها و تکنیکهای خاصی استفاده میشود و یکسری آموزشها به خانواده بیمار داده میشود.از جمله اینکه کودک را تشویق نمایند با دست مبتلا اشیاء و وسائل بازی را بگیرد. به کودک یاد دهند با دست مبتلا، تلویزیون را روشن کند تا کودک مجبور شود دست را بالا برد. بدین ترتیب با بازیهای کودکانه فرزند خود را ملزم به استفاده از دست مبتلا، نمایند. اما از آنجا که کودک قادر نیست به تنهائی تمام مفاصل را حرکت دهد، پدر و مادر باید روزانه تمام مفاصل دست مبتلا را حرکت دهند تا خشکی در مفاصل ایجاد نشود. حرکات در شانه آرنج، مچ و دست انجام میگیرد و روزانه ۲ یا ۳ بار تکرار میشود. پدر و مادر در هفتههای اول باید شدیداً مراقب وضعیت سر و گردن کودک باشند. بازوی نوزاد را بهخصوص هنگام بلند کردن و حمل فرزند خود مواظبت کنند. خانواده باید بیاموزند که کشیدن دست مبتلای نوزاد یا بلند کردن او از طریق این دست منجر به شدیدتر شدن ضایعه خواهد شد. خوشبختانه ۸۰ تا ۹۰% کودکان با این روش به عملکرد طبیعی خود دست مییابند.
بهترین درمان ارب پالزی و یا فلج ارب فیزیوتراپی و تمرین درمانی است . حتی در موارد بسیار خفیف آن نیز درمان های فیزیوتراپی برای تسریع پروسه درمان نوزاد توصیه می شود . در صورتی که درمان زودتر آغاز شود ، نتیجه بهتری از درمان خواهید گرفت. تمرینات فلج ارب برای نوزادان بسیار آرام و ملایم هستند . ورزشهای آن که معمولا مورد استفاده قرار می گیرند شامل ماساژ ملایم ، تمرینات تقویتی ، تمرینات دامنه حرکتی و کشش های ملایم می باشد. از آنجایی که نوزاد نمی تواند ورزش ها را انجام دهد، والدین و درمانگر باید به نوزاد کمک کنند . بهترین حالت برای درمان این نوزادان استفاده از بازی درمانی است. فیزیوتراپیست تمرینات را به والدین نوزاد یاد می دهد تا در منزل تمرینات ادامه پیدا کند .
آسیب شبکه گردنی یا براکیال یا فلج ارب از بیماری های مهم سیستم اسکلتی و نوعی فلج شبکه بازویی نوزاد و شایعترین نوع فلج زایمانی است که بر اثر آسیب ریشه های عصبی ۵ و ۶ گردنی ایجاد میشود. بیشتر این نوزادان بطور خود بخودی خوب میشوند ولی تعداری از آنها نیاز به عمل جراحی خواهند داشت. در هر هزار تولد ۲-۱ نوزاد دچار این آسیب میشود. دست نوزاد مبتلا به فلج ارب صاف در کنار بدنش قرار گرفته و هیچ گونه حرکتی ندارد و این در حالی است که در کودک سالم آرنج کمی خمیده بوده در مقابل بدن قرار می گیرد. نوزاد نمیتوان دست خود را مشت کند. اگر پلک چشم نوزاد در همان سمت دچار افتادگی شده باشد نشان دهنده ضایعه شدیدتر است.
فلج ارب به علت آسیب شبکه بازویی رخ می دهد. و علائم متفاوتی می تواند برای نوزاد ایجاد کند. .با توجه به این که شدت آسیب می تواند. از یک کشیدگی خفیف تا پارگی کامل عصب متفاوت باشد . علائم بیمار نیز متفاوت خواهد بود . اختلالات حسی ، حرکتی و اختلالات گردش خون اندام نیز ممکن است وجود داشته باشد . با توجه به آسیب عصبی که رخ می دهد عضلات بازو کاملا ضعیف می شوند و بنابراین حرکات شانه و آرنج دچار اختلال می شوند. در صورتی که کودک در سن رشد باشد ، اندام مبتلا کوتاه تر از اندام سالم خواهد شد. به علت اختلالات گردش خون ممکن است. تنظیمات دمایی پوست دچار مشکل شود. و ترمیم زخم های ایجاد شده در سطح پوست با مشکل مواجه شود. عدم دریافت درمان های مناسب و کافی می تواند محدودیت های حرکتی و عملکردی دائمی برای کودک ایجاد کند.